Η έκλειψη του μέλλοντος...
... Εις το προηγούμενον τεύχος και εντός αυτών των δύο, τριών σελίδων που φέρουν τον ιστορικόν τίτλον «Εν Λευκώ» εγράφαμεν διά το μέλλον της Αυτοκίνησης εις τον αναπτυγμένον κόσμον... Και τούτον διότι το μέλλον παίζει πρωτεύοντα ρόλο διά την Ανάπτυξιν της Ελληνίτσας. Διατί η καθαρεύουσα; Διότι, διάβολε, είμεθα και απόφοιτοι του «κλασικού» Γυμνασίου και πρέπει να το επιδεικνύωμεν, διότι τι άλλο έχει απομείνει δι’ ημάς εις την δύσιν του βίου μας; Αυτά εις την καθαρεύουσαν. Ας επιστρέψουμε στη γλώσσα που χρησιμοποιούν όσοι αναγνώστες έχουν απομείνει στο Ναό. Οι οποίοι και αυτόν το μήνα ήλθαν να ακούσουν τον Προφήτη να ομιλεί για το μέλλον της Ελληνίτσας, το οποίο, όπως είπε και ο Γοδεφρίγος, «το 2012 θα επιστρέψει στις αγορές». Η επιστροφή στις αγορές και η αναδιάρθρωση (κατά το Gollum) θα σημαίνουν ότι ο λαός θα μπορεί να ψωνίσει πάλι Μερσεντές, Μπέμπα και, αν όλα πάνε according to Geoffrey, Καγιέν Τούρμπο και Χάμερ. Δεν αναφέρω τις φθηνότερες μάρκες, τα iSixtir 1.4. Αυτά ο -κατά τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου- υπερήφανος και ανεξάρτητος ελληνικός λαός τα έχει ψωμοτύρι, γιατί πώς αλλιώς θα ενισχύσει τις οικονομίες της Γερμανίας, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, για να μην αναφερθώ στην ιταλική και τη γαλλική οικονομία. Οι δύο τελευταίες έχουν μια πρόσθετη δυσκολία, διότι βομβαρδίζουν (για ανθρωπιστικούς λόγους) τη Λιβύη, προκειμένου να αρπάξουν το πετρέλαιό της, το οποίο χρειάζονται για να εξασφαλίσουν στους πολίτες τους «our way of life» - if you get the drift. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, οφείλω να πω ότι κι εγώ αισθάνθηκα Εθνικά Υπερήφανος, όταν διάβασα (στο AUTO LIDL) ότι ετοιμάζεται καινούργια Mercedes A-Class, η οποία είναι πιο μεγάλη, πιο σπορτίφ και πιο νεανική, χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για όποιον επιθυμεί να «βγει στις αγορές». Σε καθημερινά ελληνικά, με τι μούτρα θα πάω για σούσι στο Kiku, αν δεν έχω ψωνίσει μια «πιο μεγάλη, πιο σπορτίφ και πιο νεανική» A-Class; Κι αν με δει η κ. Μαρί Λουμπουτέν, που έχει A-Class με GPS «destinator» και καθίσματα με αλκαντάρα; Τι θα πει για μένα; Ότι είμαι μια κομματική μπασκλασαρία, που δεν πήρε ούτε μία μίζα από την πώληση υποβρυχίων ή την προώθηση πολεμικών αεροπλάνων στη Χαρτόβια; Να φανταστείτε ότι, παρά την 50χρονη παρουσία μου στη δημοσιογραφία, τη 40χρονη στις περιοδικές εκδόσεις και τη «γέννηση» του σύγχρονου ειδικού Τύπου στην Ελλάδα, δεν έχω πάρει ούτε μισό βραβείο από το Ίδρυμα Μπότση! Απορώ πώς εξακολουθώ να υπάρχω, αλλά αυτά είναι τα μυστήρια της ζωής. Έλεγα για τη νέα A-Class, η οποία, εκτός από νεανικό στιλ, διαθέτει και «νευρώδη» μάσκα και «βαθουλώματα» στις πόρτες που την κάνουν να μοιάζει περισσότερο με Hyundai, παρά με προϊόν του Τέταρτου Ράιχ. Όμως, η αισθητική υποχωρεί στις απαιτήσεις του Ρούλη Κουκλεντέ και της Μαρί Λουμπουτέν. Η A-Class θα προσφέρεται με διάφορους κινητήρες, συμπεριλαμβανομένου ενός 1.2 Turbo, διά να μη μας πάρουν οι «κοινωνίες» με τις πέτρες. Και καλά η νεανική Μερσεντές. Τι να πω για νέο Audi Q3, που θα παράγεται στο μέγεθος του Tiguan; Το είδατε; Το παραγγείλατε; Αν όχι, σπεύσατε, διότι η ζήτηση από τον (εναπομείναντα) ελληνικό λαό θα είναι μεγάλη, όταν το 2012 η χώρα θα βγει στις αγορές.• Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές (Κυριακή) έχω ήδη διαβάσει τη συνέντευξη Σημίτη στο «ΒΗΜΑ» και έχω υποστεί την επίσκεψη ενός από τους πρωταγωνιστές του ευρωπαϊκού «Cartoon NetWork», του Χέρμαν βαν Ρομπάι. Όπως είναι γνωστό, το εν λόγω Ερπετοειδές, εκτός από το ότι προεδρεύει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συμμετέχει στις παραστάσεις που δίνει η «Διεθνής Κοινότητα» στη Λιβύη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Ακτή Ελεφαντοστού, στην Υεμένη, στη Συρία κτλ. Στην Ακτή Ελεφαντοστού, για παράδειγμα, οι «Μεγάλες Δυνάμεις» προκάλεσαν εμφύλιο, για να εξασφαλίσουν την εκμετάλλευση των δέντρων cocoa (από τα οποία παράγεται η... σοκολάτα). Το Ερπετοειδές συζήτησε με τον ηγέτη του Κόμματος των Δεξιών Illuminati για την αναδιάρθρωση του χρέους που δημιούργησαν οι Έλληνες πολίτες προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ορέξεις των πέντε πρωθυπουργών που τους κυβέρνησαν από το 1975 και μετά - για να μην πάμε παλιότερα, και φτάσουμε στον πόλεμο του 1897. Δύο ημέρες μετά την αναχώρηση του Ερπετοειδούς για την Κύπρο (!), ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε ότι τον τελευταίο χρόνο όλα πήγαν καλά και πως, αν το κράτος μηχανογραφηθεί και οι φόροι εισπραχθούν (και τα δύο σωστά και άγια), το 2012 η Ελλάδα θα «βγει στις αγορές».
Το καλό με το να πλησιάζεις στη δύση είναι ότι έχεις ζήσει τις εποχές. Από εκείνη που με δύο λέξεις περιέγραψα στην αρχή, τις ενδιάμεσες του σάπιου τεχνολογικά και κοινωνικά αγράμματου πολιτικού συστήματος μέχρι και τις πρόσφατες, που θυμίζουν επανεκδόσεις της Φαλακρής Τραγουδίστριας, των Keystone Cops και των Monty Python. Οι κομματικές λεζάντες που ξεφύτρωσαν από τις επαύλεις τους στη Φιλοθέη, στη Ρεματιά Χαλανδρίου (εκεί μένει το «προεδρικό» ΠΑΣΟΚ) και στο Παλαιό Ψυχικό λένε ότι, για να «βγούμε στις αγορές», πρέπει να έχουμε «ανάπτυξη», αντί να πουν Παιδεία. Θα πείτε «τι είναι αυτά που λέω», και θα έχετε δίκιο, απόδειξη το «νέο σχολείο» της υπουργού Παιδείας, το οποίο προβλέπεται να παράγει 100.000 τούβλα το χρόνο. Αυτό που δε λένε είναι ότι «αγορές» σημαίνει περισσότερα δάνεια. Όλα είναι πιθανά, όταν οι λαοί κυβερνώνται από Ερπετοειδή, τα οποία έχουν εξασφαλίσει εαυτούς και απογόνους για 200 χρόνια.
Μήπως αυτό που λέω σημαίνει ότι δεν πιστεύω στην ανάπτυξη; Κάθε άλλο. Πιστεύω, αλλά η δική μου είναι -και ήταν- διαφορετική. Είναι η ανάπτυξη που ξεκινά από πολίτες που αισθάνονται δυνατοί και αξιοπρεπείς, και όχι από ραγιάδες που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ψωνίσουν τη «νεανική» A-Class και να επιδείξουν την ασημαντότητά τους στις παραλίες της Μυκόνου. Η δική μου ανάπτυξη απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό όχι από εξωνημένους «συνδικαλιστές» και άλλα κομματόσκυλα, αλλά από πολίτες-μαχητές που νοιάζονται για το καλό του λαού και της χώρας. Πολλοί ρωτούν αν αυτό είναι εφικτό, και απαντώ πως είναι, γιατί το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι και απ’ το κεφάλι ξεβρομίζει! Βέβαια, όπως όλοι γνωρίζετε, τα τελευταία 35 χρόνια τα «δύο μεγάλα κόμματα» δεν είχαν πάρει είδηση για τα όσα συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν, διότι: α. οι ηγέτες τους έλειπαν από τη χώρα, β. δε γνώριζαν ότι το δημόσιο χρέος ήταν «τόσο μεγάλο». Στο ερώτημα πώς το γνωρίζαμε εγώ και άλλοι πέντε δημοσιογράφοι η απάντηση είναι ότι: α. διάβαζα τι έγραφαν άνθρωποι που νοιάζονταν, β. παρακολουθούσα τις διεθνείς εξελίξεις και ερμήνευα τα σημάδια. Τώρα, λοιπόν, που επιτέλους το πήραν είδηση, αποφάσισαν να δώσουν κίνητρα για τη δημιουργία 50.000 νέων επιχειρήσεων και να ψηφίσουν νομοσχέδιο για τη φορολόγηση/απόσυρση των παλαιών «γιωταχί», διότι, αν το Κόμμα δεν ενισχύσει τις αυτοκινητοβιομηχανίες της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Νοτίου Κορέας, των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και -όσο πατάει η γάτα- της Ινδίας, μαύρο φίδι που το έφαγε.
Αν κάποιος αναρωτηθεί γιατί δε δόθηκαν κίνητρα από το ’74 και μετά, η απάντηση είναι πως και βέβαια δόθηκαν, αλλά στα δικά τους παιδιά και στους δικούς τους νταβάδες, και όχι σε εκείνους που πραγματικά έχτιζαν το μέλλον στους τομείς της πληροφορικής, του Διαστήματος, της αεροπορικής τεχνολογίας και των μεταφορών. Βλέπετε, τα ξενοκίνητα ενεργούμενα ήταν απασχολημένα με άλλα, σοβαρότερα πράγματα, όπως είναι η Αλλαγή, οι Ακόμα Καλύτερες Ημέρες, ο Εκσυγχρονισμός, η Επανίδρυση του Κράτους και -τον τελευταίο χρόνο- ο Τέταρτος Δρόμος προς το Σοσιαλισμό, η σωτηρία της χώρας απ’ το ναυάγιο! Για να μη σας κουράζω με το πρόγραμμα Εξωστρέφειας, τα καρτούν υπόσχονται τη δημιουργία 100.000 νέων θέσεων εργασίας, που θα προστεθούν στις 200.000 όταν Καραμανλής ο Μικρός επανίδρυσε το Κράτος και στις 150.000 που προέκυψαν όταν εκσυγχρονίστηκε από τους Ρέππα, Πρωτόπαπα, Ευθυμίου, Παπανδρέου Βάσω και άλλους ex προεδρικούς, δηλαδή ένα σύνολο 450.000, που αφαιρούνται από τους 1 εκατομμύριο άνεργους που έφερε η Εσωστρέφεια των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Αν δεν έχετε ακόμη κατανοήσει το μέγεθος του εγχειρήματος, μην ανησυχείτε. Κανείς δεν το έχει. Όπως μονότονα επαναλαμβάνει η θεία Λούκα, «πραγματικά» πρέπει να κάνετε μια προσπάθεια να συλλάβετε το υπονοούμενο, διότι μόνο τότε, «πραγματικά», θα συμβάλουμε στην ανάταξη της ελληνικής οικονομίας. Έτσι θα μπορέσουμε να «βγούμε στις αγορές» και να (ξανα)ψωνίσουμε Μερσεντέ 200 Κομπρέσορ, Καγιέ και Μπέμπες. Τις οποίες θα παρκάρουμε στις φραπογαλο-καφετέριες της εναπομένουσας επικράτειας, μετά την ανεξαρτητοποίηση της Δυτικής Θράκης, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Ντιαρμπακίρ για την «ανεξαρτητοποίηση» των Κούρδων στην Τουρκία. Μέχρι και ο κ. Απόστολος Κακλαμάνης ξύπνησε και ανακάλυψε αυτό που είπε η Ψαρούδα-Μπενάκη στην ορκωμοσία του Προέδρου Κάρολου. Ότι, δηλαδή, στη διάρκεια της προεδρίας του η Ελληνίτσα «θα απολέσει τμήμα της εθνικής της ανεξαρτησίας», προκειμένου να «κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια». Το ίδιο είχε πει και ο Γοδεφρίγος στον Καναδά, αλλά πέρασε απαρατήρητο...
Μαριωρή ΙΙ
Screen Piece
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Ο Τζέιμς Ντ. Γουάτσον ισχυρίζεται ότι ο συσχετισμός εκ μέρους του κάποιων γενικών χαρακτηριστικών με φυλετικές καταγωγές δε γίνεται σε αξιολογική βάση. Γεγονός παραμένει ότι ο νομπελίστας βιολόγος έχει χαρακτηρισθεί ρατσιστής από συναδέλφους του. Η πρόσβασή του στα αμφιθέατρα αρκετών πανεπιστημίων είναι απαγορευμένη. Γιατί θα έπρεπε να περιμένει πιο λεπτή αντιμετώπιση εκ μέρους των Ελλήνων αντιεξουσιαστών;
Για τους εν λόγω, η επίθεση στην Πάτρα εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολεμικής εναντίον του ρατσισμού, αλλά και κάθε ιδεολογίας που θεωρούν ότι τον υποθάλπει: του εθνικισμού, του πατριωτισμού, του αυτοπροσδιορισμού βάσει οποιασδήποτε κοινής με άλλους ιδιότητας πέραν εκείνης του... ανθρώπου. Έχει ενδιαφέρον να παραδέχεται κανείς (μπορεί να κάνει αλλιώς;) την ύπαρξη κοινών εμφανισιακών στοιχείων σε άτομα της ίδιας φυλετικής καταγωγής, ενώ ταυτόχρονα αρνείται την ύπαρξη άλλων κοινών της ψυχοσύνθεσής τους. Κι όμως, αυτό κάνουν ιστορικοί όπως ο Έρικ Χόμπσμπαουμ, του οποίου παρεμπιπτόντως η διήγηση της ιστορίας του εθνικισμού αποτελεί πρότυπο των κυρίων Βερέμη, Τατσόπουλου.
Αν μέχρι πρόσφατα συνδετικό στοιχείο μιας κοινωνίας θεωρούνταν ο πολιτισμός, συνισταμένη ενός minimum κοινών παραστάσεων στη θέση του σήμερα προωθείται μια αφαίρεση που, καταργώντας εθνικές, φυλετικές κ.ά. διαφορές, έρχεται να εξομοιώσει τους ανθρώπους απλώς ως... κατοίκους του ίδιου Πλανήτη. Είναι η εικόνα αυτού του Πλανήτη φωτογραφημένου από το Διάστημα που δίνει τον τόνο στις μεταμοντέρνες «αφηγήσεις».
Ασφαλώς οι ρομαντικοί του αντιεξουσιαστικού χώρου δεν αντιλαμβάνονται τίποτα, όταν υπό τις ψαλμωδίες του «Επί Γης Ειρήνη» το πνεύμα ενός ξέφρενου, κερδώου ατομικισμού εισβάλλει από την πίσω πόρτα, ευεργετικό για τους ολίγους εκλεκτούς, ισοπεδωτικό για τους υπολοίπους.
Και θα εκπλήσσονταν από το πόσο βολικό είναι το κοσμοείδωλό τους για το ανερχόμενο, ξανά, νεοφιλελεύθερο ρεύμα.
Ακόμα περισσότερο θα εκπλήσσονταν, αν μάθαιναν ποιος ήταν ο πρώτος πολιτικός της νέας εποχής που υποστήριξε δημόσια απόψεις όπως οι παραπάνω:
Ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ, που εν έτει 1987 δήλωνε: «δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο άτομα».
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ
[email protected]